.
.
.
.
……………………..
یکی از بیماریهای شایع دیابت است که معمولا حالت مزمن پیدا کرده و عوارض مختلفی را در طول مدت درگیری برای بیماران رقم می زند. در میان مواد طبیعی خوراکی و گیاهان دارویی مواردی وجود دارند که قابلیت کاهش قند خون را دارا می باشند. طبیعتا مداومت بر این موارد اثر مزاجی آنها را علاوه بر خاصیت کاهش قند ظاهر می کند، لذا در این مطلب قصد داریم کوتاه در مورد این مواد طبیعی صحبت کنیم.
۱٫ ریحان
از نظر طبیعت در اوّل، گرم و در دوّم، خشک و محلّل جمیع اورام و خواب آور و بازکننده انسدادهای مغزی است. مفید سردمزاجها.
تخم ریحان دارای خاصیت سم زدایی است و بالخاصیه، معدل جمیع امزجه است.
قدر شربتش تا سه درهم و از عصاره و جرم او تا ده درهم و مداومت بوییدن او، مضرّ مغز و مصلحش نیلوفر و بدلش بادرنجبویه است.
.
.
……………………..
۲٫ قره قاط
از نظر طبیعت طبق نظر حکماى سنتى کمى سرد مایل به اعتدال ولى خشک و قابض است. مفید گرم مزاجها.
براى رفع اسهال و التیام زخم معده، تقویت معده، تسکین عطش، التهاب معده، کبد، غلیان خون و صفرا نافع است.
براى سینه مضر است و از این نظر بهتر است با شکر خورده شود.
۳٫ بابونه
بابونه گرم است و گرمى اش همچون گرمى روغن زیتون به حالت اعتدال است و در اول خشک است . مفید سردمزاجها.
بازکننده انسدادها و لطیف کننده اخلاط غلیظ است. همه اندامهای عصبى را تقویت مى نماید. و براى رفع خستگى از هر دارویى سودمندتر است. زیرا حرارت بابونه به حرارت جاندار مى ماند.
مغز را تقویت کند، در مداواى سردرد سرد، و تخلیه سر از مواد ناسازگار مؤثر است.
مضر حلق است و مصلح آن عسل و شربت انار است.
.
.
……………………..
۴٫ دارچین
بهترین دارچین آن است که در ابتداى آزمایش بینى را از بوى خود چنان پر کند که نگذارد نوع بدتر از آن را حس کنیم.
از نظر طبیعت در سوم گرم و خشک است.
همه دارچین ها گرمى بخش، بازکننده انسدادها و زداینده عفونت و بسیار لطیف و جذب کننده هستند. و علاج همه نیروهاى تباه، خلطهاى زنگارى و فاسد مى باشند. مغز را پالایش می کند و رطوبات دماغ را برمی چیند. انسدادهای کبد را باز می کند و کبد را توان می بخشد.
مضر گرم مزاجها و سردردآور و مضر مثانه است و مصلح آن کتیرا و اسارون، مقدار شربت آن از دو درهم تا پنج درهم.
۵٫ زیره
زیره کرمانى بهترین و بعد از آن زیره فارسى از سایر انواع بهتر است.
در دوم گرم و در سوم خشک است.
خوردن و به کار بردنش در سردمزاجها رنگ و رو را صفا دهد اما اگر زیاده از حد معین باشد رنگ زردى بدنبال دارد.
مضر ریه است مصلح آن کتیرا است.